روز نوشته های ماهور

ماهور عزیزم باز هم باید بگم که بخاطر مشغله بسیار زیاد این پست بخش از وبلاگ رو که قرار بود بصورت روزانه باشه تبدیل شده به مطالب هفتگییا شاید هم مثل یه دوهفته نامه شده اونم بخاطر اینه که تو اینقدر شیرین و بامزه هستی که اطلا دوست ندارم یه لحظه با تو بودن رو از دست بدم و بیام پای کامپیوتر . حتی توی خواب هم دوست دارم اون چهره معصومت رو ببینم ، وقتی هم که بیداری نی دونی چقدر شیرین هستی خصوصا این چند وقته که حسابی خندیدن رو یاد گرفتی . به هر حال باید بدونی که با اومدنت خیلی چیزا رو به زندگی ما آوردی . خیر و برکتی که از وجود تو خداوند به زندگی ما داد از همه اونا بالاتره ، شیرینی و طراوتی که به زندگیمون راه پیدا کرد رو هیچ کس دیگه نه میتونست به ما بده و نه کسی پیدا میشه که بتونه از ما بگیره ، امید به آینده روشن و پر امید هم از دیگر دستاورد های تو بود امیدوارم بدنی که خیلی دوستت داریم و هر کاری برات میکنیم تا بتونی در کمال آرامشی که ما برات می سازیم و لطفی که پروردگار به همه ما عطا میکنه بزرگ بشی .