25 فروردین 1392

فرشته کوچولوی من تو خوشگل ترین و با نمک ترین دختر دنیایی.امروز یکشنبه ٢٥ فروردین (البته بخاطر شهادت حضرت فاطمه تعطیل هست ) بعد از یک مسافرت ٤٠ روزه برگشتیم تقریبا ٢ ساعت هواپیما تاخیر داشت و تو توی فرودگاه حسابی خسته شده بودی و نق میزدی تو هواپیما کلی برا هر کسی صدات میکرد میخندیدی اصفهان هم بارون زده بود و بابایی با شوق و ذوق اومده بود دنبالمون .وقتی رسیدیم خونه کلی ذوق کرده بودی و به همه چی با دقت نگاه میکردی و دوست نداشتی بخوابی کلی از خودت صدا در میاری .عکسایی که رفته بودیم عکاسی ازت گرفته بودیم رو میز بود وای که چد ناز بودی نمک من .روزای اخری که جم بودیم از ترس زلزله ای که کاکی اومده بود و ما هم حسش کردیم شبا اصلا خوابم نمی برد و همش نگرانت بودم و تا صبح نگات میکردم اونجا کلی با مامان بزرگ حال میکردی و براش میخندیدی وای که موقع اومدن مامان بزرگ و بابا بزرگ چقدر ناراحت بودن حتی نمی تونستن بهمون نگاه کنن و بغض گلوشونو گرفته بود ولی قول دادن یه ماه دیگه بیان دیدنمون. الان که ساعت ٥ بعداز ظهره مثل فرشته ها خوابیدی .چقدر معصوم و دوست داشتنی هستی .من و بابایی عاشقتیم زندگیمونو هر روز شیرین تر میکنی